Ustawa o Pracowniczych Planach Kapitałowych wejdzie w życie 1 stycznia 2019 r. Największe firmy mają zacząć stosować nowe przepisy od 1 lipca 2019 r. Pozostałe będą wcielać je stopniowo. O co chodzi w Pracowniczych Planach Kapitałowych? Na czym to polega? Ile można odłożyć na emeryturę?
Pracownik zapisuje się do programu a ten będzie pobierał przynajmniej 2 proc. od pensji brutto, ale pobierane od pensji netto. Zarabiasz 3 tys. brutto to składka na PPK wyniesie 60 zł miesięcznie. Składka rośnie też bo pracodawca dołoży 1,5 procenta (od pensji brutto), czyli w naszym przykładzie 45 zł. To jest kwota o jaką urosną koszty pracodawcy. Do naszych oszczędności państwo co roku dorzuca jednorazowo 240 zł (po 20 zł miesięcznie). Czytaj też o tzw. matczynych emeryturach dla matek, ktory wychowały 4 dzieci lub więcej.
Składka pracownicza będzie pobierana od wypłaty na rękę. Nasza wypłata będzie o taką kwotę niższa. Zarówno składkę pracownika, jak i pracodawcy można podnieść do maksimum 8 proc. wynagrodzenia (4 proc. od pracownika, 4 proc. od pracodawcy). I to tylko wyłącznie za zgodą samego zainteresowanego.
Zapis do programu będzie automatyczny, ale z możliwością rezygnacji. By zrezygnować z programu PPK, trzeba będzie złożyć odpowiednie dokumenty w miejscu zatrudnienia. Deklarację trzeba będzie ponawiać co cztery lata.
Plan Kapitałowy rozpisany jest do 60. lub 65. roku życia i to w tym momencie każdy odkładający będzie postawiony przed wyborem. Może zdecydować się na jednorazową wypłatę 25 proc. zgromadzonych pieniędzy - i nie będzie musiał opłacić żadnego podatku. Z kolei pozostałe 75 proc. zebranych środków może rozłożyć na raty w okresie przynajmniej 10 lat. W ten sposób i od tej kwoty nie będzie musiał opłacać podatków.
